Branding. Een woord dat trending is op dit moment, maar door mijn oud docente in haar boek kei hard afgebrand werd. ‘I hate the word branding’ – Rejane dal Bello – Citizen first, designer second

In eerste instantie vond ik haar stelling (en toelichting) wel een beetje lastig en wilde er ook tegenin gaan, maar besloot haar het bericht uiteindelijk niet te versturen. Branding is wat veel mensen begrijpen als je aan de slag gaat met huisstijlen en logo’s, de identiteit van een merk. Daarom is het ook makkelijk om het dan ook maar zo te noemen als je voor een merk aan de slag wilt gaan.
Maar als ontwerper en marketeer is er maar een beperkt bereik binnen die branding waar je invloed op hebt.
Een brand, dus merk, is namelijk een totaalpakket aan elementen die we deels kunnen beïnvloeden en deels ontstaan door de associaties die mensen hebben met een merk.

De elementen waar we invloed op hebben zijn in grote lijnen de visuele identiteit (waar het logo onderdeel van is) de tone of voice, marketing en strategie. De ervaringen van de personen die in aanmerking komen met het merk vormen een heel groot deel van het merk. Dit is de brand awareness. Zijn ze enthousiast, dan ontstaat er een positieve brand awareness. Hebben ze slechte ervaringen met bijvoorbeeld sales of slechte dingen gehoord over het merk, dan ontstaat er negatieve brand awareness.
Uiteraard kan je daarop inspelen, maar deze ervaringen zijn veel lastiger om te buigen dan de elementen waar we wel direct invloed op hebben.

Als ontwerpers zijn we dus voornamelijk bezig met de visuele identiteit. Deze kunnen we ontwerpen, aanpassen en beïnvloeden.