10 jaar geleden zei ik al tijdens een kennismaking met een samenwerkingspartner dat ik niet maak wat ik mooi vind. Hij keek me in eerste instantie vreemd aan, maar toen ik het toelichtte kon hij dat alleen maar waarderen. Niet lang geleden zei hij nog tegen mij dat hem dit altijd was bijgebleven.

Maar waarom maak ik niet wat ik of mijn klant mooi vindt? Dat heeft te maken met verschillende zaken.
Om er twee te noemen: smaak en communicatie.
Smaken zijn bijvoorbeeld zo ontzettend verschillend. Wat ik en de opdrachtgever mooi vinden, hoeft niet zo bij de doelgroep te landen. Mooi wil niet altijd zeggen dat het ook communiceert wat de doelgroep raakt of ziet in het merk.
Zo heb ik het in processen met klanten voor zien komen dat we toch het “mooiere” ontwerp even naast het strategisch en communicatief betere ontwerp gezet hebben. Het werd zo geliefd door het communicatieteam, maar het landde helemaal niet bij de stakeholders.
Of ontwerpen die zo krachtig zijn en geliefd worden door de opdrachtgever, maar een hele doelgroep missen in de uiting. “Kill your darlings” wordt het op dat moment, want mooi is in dit geval niet communicatief toereikend.

Daarom kijk ik als designer strategisch naar de ontwerp keuzes. Soms betekend dit dat het mooiere ontwerp plaats moet maken voor het communicatief betere ontwerp. Het moet dan even landen bij de opdrachtgever dat het design op een andere manier beter communiceert bij de doelgroepen.

En daarmee wordt het beste ontwerp eigenlijk toch wel het mooiste.